بسم الله الرحمن الرحیم

فرضیه تکامل همانطور که از اسمش پیداست هنوز در حد یک فرضیه است و یک قانون مسلّم علمی نیست و حتی هنوز یک نظریه هم نیست ( نظریه ، فرضیه ای است که صحتش با شواهد متعددی تأیید شده ولی هنوز  به عنوان یک قانون مسلّم پذیرفته نشده است) 

و اولین اشکال این فرضیه هم همین است که حتی طرفداران آن یقین به صحت آن ندارند ولی با اغواگری رسانه ای چنان مسائل مختلف علم زیست شناسی را با آن تحلیل می کنند که گویا یک قانون مسلّم علمی است 

اشکال دیگرش هم این است که یک عده با ادعای علم حرفهای خنده داری را مطرح می کنند و عده دیگری هم بدون فکر این حرفهای خنده دار را به عنوان مطالب علمی می پذیرند به عنوان مثال در یک برنامه مستند درباره شیوه تولید مثل گیاهان چنین ادعا می شد که گیاهان پس از مدتی به اهمیت رنگ در جذب جانورانی که نقش واسطه را در فرایند تولید مثل گیاهان دارند پی بردند  در نتیجه گلها و میوه هایی با رنگ های متنوع تولید کردند از آن طرف هم جانوران که تا آن زمان اشیاء را به شکل سیاه و سفید می دیدند چشمان خود را تکامل دادند تا این رنگها را درک کنند 

آیا این تحلیلها مانند فیلمهای تخیلی و خنده دار نیست؟

خنده دارتر از همه اینها این است که کسی نمی پرسد این گیاهان از کجا فهمیدند چیزی به عنوان رنگ وجود دارد آن هم رنگی که جانوران دارای چشم کشفش نکرده بودند و یا از کجا فهمیدند که جانوران چشم دارند و یا از کجا فهمیدند که رنگ برای جانوران جذاب خواهد بود و یا جانوران که چشمانشان توان درک رنگ را نداشت چطور متوجه شدند که گیاهان در گلها و میوه های خود رنگ ایجاد کرده اند تا چشم خود را تکامل دهند و هزاران سؤال بی پاسخ دیگر که اگر پرسیدی دستور سکوت صادر می شود مبادا پیش فرض غلط و بدون دلیل و ناشی از دگماتیزم مادی گرایانه ی حضرات که عدم وجود خالق مدبّر است تَرَک بردارد و ان هم الا یظنون - وماذا بعد الحق الا الضلال( و سخنانشان حدس و گمانی بیش نیست - و پس از حق چیست جز گمراهی؟)