بسم الله الرحمن الرحیم

گفت : به نظر من نجابت و حیا باید در ذهن آدمها باشه چون هستند آدمهایی با پوشش و ظاهر مذهبی ولی بی حیا و به دور از نجابت و آدمهایی با پوشش و ظاهر غیر مذهبی ولی با حیا و با نجابت

گفتم : کسی نمی تونه منکر وجود این جور آدمها که گفتید باشه و همینطور نمی تونه منکر این باشه که حیا و نجابت باید از سطح ظاهر بگذره و به درون انسان نفوذ کنه اصلا هدف اصلی از این احکام ظاهری مثل حجاب و مواظبت از نگاه هم همینه اما نمی شه به این بهانه ها بگیم رعایت ظاهر لازم نیست 

چون اولا : نباید فراموش کرد خدایی که این احکام ظاهری رو قرار داده ازهمه ما داناتره بنابراین حتما این احکام حکمتهایی داره که ممکنه همه اونها رو ما ندونیم 

ثانیا : حیا و نجابت مثل خیلی از خصوصیتها و مهارتهای دیگه یک دفعه به دست نمی یاد نیاز به تمرین و تکرار برخی رفتارها داره حالا شما فکرش رو بکن تو جامعه ای که پوشش ها نامناسبه و کسی هم ضرورتی برای مواظبت از نگاه های خودش احساس نمی کنه - به جز افراد خاصی که در هر شرایطی می تونن خوب عمل کنن -  کی می تونه تمرین حیا و نجابت کنه ؟ اغلب مردم تو همون مراحل اولیه اسیر جو غالب می شن 

ثالثا : کسی که حیا و نجابت درونی داره در ظاهرش هم باید نشانه هایی داشته باشه تا دیگران مجبور بشن حریمش رو رعایت کنن یک آدم بی حیا و بی نجابتی که می خواد مزاحمت برای کسانی ایجاد کنه وقتی ظاهرها مثل هم باشه علم غیب نداره که تشخیص بده این شخص اهل حیا و نجابت درونیه و اهل برخی از کارها نیست